De Wet Kwaliteitsborging voor het Bouwen zit in de opleverfase. En net zo herkenbaar als bij de oplevering van een gebouw is de opdrachtgever in deze fase misschien wel het meest kritisch. Frustraties ontstaan daar waar de aanvullende wensen of afwijkingen op de verwachtingen worden geuit, terwijl deze veel eerder in het proces benoemd hadden kunnen worden. Ook het terugkomen op eerdere besluiten, voortgekomen uit  breed overleg met alle betrokkenen vergt een professionele flexibiliteit van de deskundigen.
Waar gaat het over?

  • de SP wil een verplichte verzekerde garantie;
  • het CDA wil dat de aangescherpte aansprakelijkheid voor de aannemer niet zou gaan gelden voor een overeenkomst met een professionele opdrachtgever, maar alleen voor een overeenkomst met een consument;
  • de PvdA wil de aannemer in alle gevallen aansprakelijk kunnen stellen, ook als de fout door of in opdracht van derden is gemaakt;
  • de PvdA wil dat gemeenten de mogelijkheid krijgen aanwijzingen geven aan kwaliteitsborgers om bepaalde aspecten extra mee te nemen in hun toezicht;
  • de PvdA wil meer inhoud geven aan het bouwdossier en dit door de gemeente bij gereedmelding inhoudelijk laten toetsen;

Daarbij zijn er nog diverse opmerkingen geuit die niet in amendementen zijn ingediend, zoals het verlagen van de legeskosten, het buiten schot houden van monumenten, zorgen over de implementatie….

Waar gaat het heen?

De professional in de bouw weet de bovengenoemde “opleverpunten” op de WKB eenvoudig te duiden, te pareren of te nuanceren. De consument echter zal in een poging deze materie te begrijpen nog meer vragen gaan stellen die de lijst alleen maar langer maakt.

Of de Wet Kwaliteitsborging er wel of niet komt, de bouw is al langere tijd merkbaar in beweging om deze consument beter te gaan begrijpen. Deze beweging kan een enorme boost krijgen als dit door de ingewijden nog beter in beeld wordt gebracht. Eindeloos doorbreien aan de WKB draagt hier niet aan bij, het invoeren ervan wel.

Share This